(1959, Bingöl)

 “Görme engelli olarak çekinmeyeceksin. Düşer, kalkar, yaparsın.”

Kiğı’nın dağ köylerinden biri olan Arıca’da doğar Abdullah Bakımlı. Hayvancılıkla uğraşan ailesinin yedi çocuğundan biridir o. Ulaşım zorluğu nedeniyle köy merkezindeki okula gidemez. Kardeşlerinden sadece üçü eğitim alır ve bunlardan biri 80 haneli köyün ilk ortaokul mezunu olur. 1975’te çalışmak için gittiği Elazığ’da elektrik çarpar ve bu kaza sonucu görme yetisini yitirir. Köy halkının çoğu yoksulluk ve terör korkusuyla İstanbul’a göçer. Engeli sebebiyle bilinçsizce köyde hiçbirşey yapamaz ve bir kenara itildiğini hisseder. O şartlarda yaşayamayacağını düşünerek kız kardeşinin yanına gider ve İstanbul macerası 1988’de başlar. İstanbul’a geldiği ilk günden itibaren hemşehrileri ve akrabalarının yaşadığı Küçükçekmece’de ikamet eder. En azından ekmeğini kazanmaktır niyeti. İstanbul’a gelişinin ikinci yılında Emirgan’daki Görme Engelliler Rehabilitasyon Merkezi’nde hayatını değiştiren altı aylık eğitimi alır. Artık İstanbul’da tek başına dışarı çıkabilecek duruma gelir. İş ve İşçi Bulma Kurumu aracılığıyla da bir fabrikada çalışmaya başlar. On dört yıl çalıştıktan sonra emekli olur. 1995 yılında evlenir ve biri 1996 diğeri 1998 yılında iki oğlu dünyaya gelir. Hafta içi fabrikada çalışmaya devam ederken 1996 yılında seyyar satıcılık işine girer. Tek başına gidip aldığı envai çeşit ürünü Aksaray Meydanı Pertevniyal Valide Sultan Camii’nin önünde yıllarca satar ve bu işini 2016 Martına kadar devam ettirir.